40.รั้งไว้บ้าง

           ความต้องการ คือความอยากได้ของมนุษย์เรานั้น    ท่านเปรียบว่าเหมือนไฟที่ไม่อิ่มเชื้อ   เข้าไปเถิดเท่าไรๆไฟก็ไหม้เป็นเถ้าถ่านไปหมด    ไม่มีเหลือ ตรงกันข้าม    กับทำให้ไฟนั้นลุกโพรงรุ่งโรจน์ยิ่งขึ้นไปอีก     ความอยากได้ ความต้องการของมนุษย์เล่าก็เป็นเช่นนั้น      หาสิ่งที่ต้องการปรนเปรอเท่าไรก็ไม่เพียงพอ     ยิ่งป้อนก็ยิ่งอยากได้         เคยได้ 1 อยากได้ 2 และ 3  จนกระทั่งไม่มีจำนวนเลขที่จะนับ   พุทธภาษิตข้อหนึ่งว่า  นตถิ    ตณหาสมา  นที        แม่น้ำก็ไม่เท่าความตัณหาอยากได้     แม่น้ำเป็นที่รวมแม่น้ำหลายๆสายที่ไหลจากแควและลำธารต่างๆได้ตลอดทุกฤดูหรือจะพูดให้ตรงกับความหมายก็คือมหาสมุทรอันกว่างใหญ่ไม่มีวันเต็ม ไม่มีวันพอ      ยิ่งเต็มยิ่งพร่อง   อยากได้นั้นพร่องอยู่เป็นนิตย์

        ใครปล่อยที่เป็นทาสของตัณหา    ความพยายามอยากจนหมดตัว    คือสนองความอยากได้ให้ครบถ้วนแล้ว     วันหนึ่งจะต้องเศร้าใจ เพราะความอยากได้นั้นตอบสนองเหมือนชูชกที่สนองความอยากของปากจนท้องแตกตายผูกรั้ง    เหนี่ยว   หรือยึด   ความอยากไว้กับหลักเสียบ้าง   ตัดมันไม่ขาดก็อยากเป็นมื้อเป็นคราว อย่าปล่อยใจให้อยากได้ตะพึดตะพือ