ลำดับที่ 409. “ว่าหื้อเปิ้นบ่ซวามง่อนตั๋ว” อ่าน (-ว่า-หื้อ-เปิ้น-บ่อ-ซวม-ง่อน-ตั๋ว-)
หมายถึง….. ชอบว่าให้คนอื่น ไม่ดูตัวเอง
กำบ่าเก่าจึงว่า “ว่าหื้อเปิ้นบ่ซวามง่อนตั๋ว”
การนำไปใช้ ให้สำรวจตัวเอง และอย่าเป็นคนชอบนินทาผู้อื่น
เทียบสำนวน สุภาษิต คำพังเพย ไทยกลาง “ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง”
เทียบเคียงกำบ่าเก่า-คำไทยกลาง “ชอบนินทาเขา ไม่ลูบท้ายทอยตนเอง”
ลำดับที่ 410. “ว่าฮ้ายก็หนี ว่าดีก็อยู่” อ่าน (-ว่า-ฮ้าย-ก่อ-หนี///ว่า-ดี-ก่อ-หยู่-)
หมายถึง.... คนไม่ยอมรับความผิดของตนเอง ต้องพูดดีด้วยตลอดจะอบรมสั่งสอนไม่ได้
กำบ่าเก่าจึงว่า “ว่าฮ้ายก็หนี ว่าดีก็อยู่” การนำไปใช้ ต้องยอมรับและไม่หลีกเลี่ยงไป
เทียบสำนวน สุภาษิต คำพังเพย ไทยกลาง “”
เทียบเคียงกำบ่าเก่า-คำไทยกลาง “สั่งสอนก็หนี พูดดีก็อยู่”
ลำดับที่ 411. “เว้นหมาหื้อปอศอก เว้นวอกหื้อปอวา เว้นคนปาลา หื้อไกล๋แสนโยชน์
เว้นคนขี้โขด หื้อไกล๋แสนไกล๋”
อ่าน (-เว้น-หมา-หื้อ-ปอ-สอก///เว้น-วอก-หื้อ-ปอ-วา-///เว้น-คน-ปา-ลา///หื้อ-ไก๋-แสน-โยด///
เว้น-คน-ขี้-โขด///หื้อ-ไก๋-แสน-ไก๋-)
หมายถึง.....อย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนพาล
กำบ่าเก่าจึงว่า “เว้นหมาหื้อปอศอก เว้นวอกหื้อปอวา เว้นคนปาลา หื้อไกล๋แสนโยชน์ เว้นคนขี้โขด หื้อไกล๋แสนไกล๋” การนำไปใช้ อย่ายุ่งเกี่ยวกับคนชั่วทุกรูปแบบ โดยเด็ดขาด
เทียบสำนวน สุภาษิต คำพังเพย ไทยกลาง “”
เทียบเคียงกำบ่าเก่า-คำไทยกลาง “ห่างหมาหนึ่งศอก ห่างลิงวอกหนึ่งวา ห่างคนพาลไปให้ไกลสุดๆ”
ลำดับที่ 412. “วัดหัวแล้วลูบง่อน”อ่าน (-วัด-หัว-แล้ว-ลูบ-ง่อน-)
หมายถึง....ดุด่าว่ากล่าวแล้วภายหลังมาทำเป็นพูดดี มาพูดปลอบใจ
กำบ่าเก่าจึงว่า “วัดหัวแล้วลูบง่อน”
การนำไปใช้ ไม่ควรใช้ความรุนแรงต่อกันทั้งกาย วาจา มาทำดีด้วยภายหลังอาจไม่สนิทใจ
เทียบสำนวน สุภาษิต คำพังเพย ไทยกลาง “ตบหัวลูบหลัง///ตบหัวกลางศาลา ขอขมาที่บ้าน”
เทียบเคียงกำบ่าเก่า-คำไทยกลาง “เขกหัวแล้วลูบท้ายทอย”
ลำดับที่ 413. “วัดบ่เข้า พระเจ้าบ่ไหว้ คือคนกิเลสหนา”.
อ่าน (-วัด-บ่อ-เข้า///พระ-เจ้า-บ่อ-ไหว้///คือ-คน-กิ-เหลด-หนา-)
หมายถึง…..คนไม่มีศีลธรรม จิตใจใฝ่ไปในทางชั่วจนไม่มีเวลาทำความดี
กำบ่าเก่าจึงว่า “วัดบ่เข้า พระเจ้าบ่ไหว้ คือคนกิเลสหนา”
การนำไปใช้ ควรทำตัวให้ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม การปฏิบัติที่ดีงามของสังคม
เทียบสำนวน สุภาษิต คำพังเพย ไทยกลาง “”
เทียบเคียงกำบ่าเก่า-คำไทยกลาง “วัดไม่กรายใกล้ พุทธรูปไม่กราบ คือคนบาปหนา ”